FTP (File Transfer Protocol)

  • Umożliwia przesyłanie i odbieranie plików .Usługa ta, jednocześnie protokół komunikacyjny, jest bardzo często wykorzystywana kiedy chcemy wysłać pliki strony internetowej, na serwer WWW lub też kiedy chcemy po prostu wysłać jakieś pliki na serwer i udostępnić je innym użytkownikom.
  • Aby wykonać operacje przesłania pliku na serwer czy też pobrania zasobu z serwera musimy skorzystać z klienta FTP i na serwerze również taka usługa musi być uruchomiona.
  • Klient FTP dostępny jest na każdym systemie operacyjnym i można z niego korzystać np. za pomocą wiersza poleceń, co jednak jest dość nie wygodne, ale możliwe.
  • Jeśli korzystamy z FTP tylko do pobierania plików to śmiało możemy to zrobić za pomocą przeglądarki internetowej.
  • Większość popularnych przeglądarek, o ile nie wszystkie mają wbudowanego klienta FTP.
  • Jeśli natomiast chcemy pliki na serwer przesyłać to warto skorzystać z dedykowanych programów, takich jak FileZilla czy też WinSCP – są one darmowe i spokojnie można je pobrać z sieci.
  • W przypadku tego protokołu, aby komunikacja mogła być zrealizowana we właściwy sposób należy zestawić dwa połączenia pomiędzy klientem a serwerem. Pierwsze połączenie służy tylko do wysyłania poleceń i komunikatów i nazywane jest połączeniem sterującym (działa na porcie 21), drugie natomiast, działające na porcie 20 służy do przesyłania plików z i do serwera.
  • Aby zabezpieczyć dostęp do serwera FTP stosuje się autoryzację użytkowników, dokładnie taką samą jak w przypadku logowania się do profilu na portalu społecznościowym czy do poczty elektronicznej, choć czasem, jeśli zasoby mają być dostępne dla większej liczby odbiorców, to realizuje się dostęp przez tak zwanego użytkownika anonimowego ( Anonymous), dzięki czemu niewymagana jest autoryzacja. Takie rozwiązanie powinno się stosować tylko wówczas, kiedy użytkownicy mogą pobierać dane z serwera.
  • Umieszczanie plików na serwerze zawsze dostępne jest tylko dla użytkowników posiadających login i hasło.
  • Protokół transferu plików, protokół komunikacyjny typu klient-serwer, wykorzystujący połączenie TCP, umożliwiający dwukierunkowy transfer plików w układzie serwer FTP–klient FTP.
  • FTP jest zdefiniowany przez IETF w dokumencie RFC 959 .
  • FTP jest protokołem 8-bitowym i dlatego nie wymaga kodowania danych do 7 bitów, tak jak w przypadku poczty elektronicznej.
  • Do komunikacji wykorzystywane są dwa połączenia TCP. Jedno z nich jest połączeniem sterującym, za pomocą którego przesyłane są polecenia, a drugie służy do transmisji danych.
  • Połączenie za pomocą protokołu FTP (krótko: połączenie FTP) może działać w dwóch trybach: aktywnym i pasywnym: jeżeli połączenie FTP działa w trybie aktywnym, używa portu 21 dla poleceń (zestawiane przez klienta) i portu 20 do przesyłu danych (zestawiane przez serwer) jeżeli połączenie FTP pracuje w trybie pasywnym, używa portu 21 dla poleceń i portu o numerze powyżej 1024 do transmisji danych (obydwa połączenia zestawiane są przez klienta). W sieciach chronionych zaporą sieciową komunikacja z serwerami FTP wymaga zwolnienia odpowiednich portów na tej zaporze lub routerze.
  • Serwer FTP, zależnie od konfiguracji, może pozwalać na anonimowy (czyli bez podawania hasła uwierzytelniającego) dostęp do jego zasobów. Najczęściej jednak serwer FTP autoryzuje każde połączenie za pomocą loginu i hasła.

    • FTPS

  • Rozszerzenie protokołu File Transfer Protocol (FTP), umożliwiające wsparcie dla szyfrowanych protokołów Transport Layer Security (TLS) oraz Secure Sockets Layer (SSL).
  • FTPS nie powinien być mylony z niekompatybilnym protokołem SSH File Transfer Protocol (SFTP), stanowiącym podsystem dla protokołu SSH. Różni się on też od protokołu Secure FTP, stosowanego jako tunelowanie FTP poprzez połączenie SSH (FTP over SSH').
  • FTPS używa portu 990 TCP dla kontroli przesyłu oraz 989 TCP dla transferu danych w trybie aktywnym.
  • Dużo bezpieczniej skorzystać z protokołu FTPs (FTP Secure i FTP-SSL), działa on jak protokół FTP z tą różnicą, że wysyłane pakiety są szyfrowane. Dzięki temu podejrzenie danych wysyłanych w pakietach jest bardzo utrudnione lub wręcz niemożliwe.

    • SFTP (SSH File Transfer Protocol)

  • Protokół komunikacyjny typu klient-serwer, który umożliwia przesyłanie plików poprzez sieć TCP/IP.
  • Przesyłając plik przy użyciu protokołu FTP uzyskujemy dobre przepływności, ale nie zyskujemy bezpieczeństwa – nasze hasła i dane nie są szyfrowane podczas przysyłania, co potencjalnie stwarza zagrożenie ich kradzieży.
  • FTPS używa portu 990 TCP dla kontroli przesyłu oraz 989 TCP dla transferu danych w trybie aktywnym.
  • Znaczną poprawę bezpieczeństwa przynosi protokół SFTP, który nie wymaga obecności serwera FTP, a przesyłane dane są szyfrowane z wykorzystaniem klucza szyfrującego.
  • SFTP nie powinien być mylony z protokołem FTPS, który jest rozszerzeniem protokołu FTP.
  • Można wykorzystać do przesyłania plików (np. stron WWW) na serwer oraz ich pobierania z serwera, podobnie jak FTP.
  • Względem FTP protokół SFTP różni się przede wszystkim wyższym bezpieczeństwem połączenia, dzięki szyfrowaniu przesyłanych danych, włącznie z hasłem dostępowym.
  • Protokół SFTP jest obsługiwany przez wiele aplikacji wykorzystywanych jako klient FTP, np. FileZilla, WinSCP, Total Commander (za pomocą wtyczki), FireFTP (dodatek Mozilla Firefox).
  • Różnica pomiędzy SFTP a standardowym FTP w połączeniu się z serwerem jest jedynie w numerze portu do połączenia – dla protokołu SFTP jest to port 22. Pozostałe dane do połączenia pozostają bez zmian.

    • SMTP (Simple Mail Transfer Protocol)

  • Protokół SMTP jest używany do wysyłania wiadomości e-mail, a nie synchronizacji folderów pocztowych (pobierania wiadomości ze skrzynki e-mail serwera). Protokół SMTP nie ma swojego następcy ani odpowiednika w innych protokołach.
  • SMTP to jeden z protokołów TCP (tak jak np. FTP). Można spotkać się z konfiguracją (użyciem nazwa poczta SMTP), np. w formularzach kontaktowych na stronach WWW oraz programach pocztowych, chociaż sam protokół może być stosowany na wiele sposobów w szeroko pojętej działalności sieciowej.
  • To protokół TCP/IP, czyli zbiór zasad i wytycznych, których musi przestrzegać system, wykorzystywany do wysyłania i odbierania informacji w formie poczty elektronicznej.
  • Jest on jednak w rzeczywistości ograniczony i nie posiada kilku funkcji, takich jak możliwość ustawiania wiadomości w kolejce po stronie odbiorczej, ponieważ jest zwykle wykorzystywany przez IMAP (Internet Message Access Protocol) lub POP3 (Post Office Protocol 3). Protokoły te umożliwiają użytkownikowi dostęp do wiadomości i ich zawartości w skrzynce pocztowej zapisanej na serwerze, podczas gdy system okresowo pobiera je z bazy danych serwera.
  • Protokoły te są również istotne, jeśli chodzi o administrowanie, zarządzanie i zabezpieczanie wszelkiej działalności sieciowej. Na szczęście, dla przeciętnego użytkownika usług poczty elektronicznej, są one już wbudowane w system, dzięki czemu użytkownicy nie będą musieli radzić sobie z kłopotami związanymi z ręcznym zarządzaniem siecią. Jednak w rzadkich i nietypowych przypadkach, klienci będą musieli zapoznać się z protokołami, takimi jak IP (protokół internetowy) i SMTP.
  • SMTP ma duży wpływ na każdą wiadomość e-mail, którą dana osoba wysłała w ciągu całego swojego życia.
  • Zwykli dostawcy usług poczty elektronicznej, tacy jak Yahoo Mail i Gmail, posiadają własny serwer SMTP lub hosta, który jest dedykowany procesowi dostarczania poczty elektronicznej. Zarówno użytkownicy, jak i eksperci muszą jednak mieć świadomość, że najwyższa jakość profesjonalnej usługi SMTP, takiej jak turboSMTP, zapewnia najwyższą szybkość dostawy i transmisji.[2]